در سال 2005 و همزمان با انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور، استعفای حسن روحانی از شورای امنیت ملی فرا رسید ، این تصمیم روحانی سبب محبوبیت وی شد و به عنوان یک روحانی معتدل که با عملکرد بین المللی احمدی نژاد مخالفت داشت بخوبی نشان داد او دارای فلسفه دیپلماسی متفاوتی است که مبنای سیاستش قبلا از سوی هاشمی رفسنجانی بخوبی اجرایی شده بود.

با موج باور نکردنی و اقبال شگفت آور مردم ایران در سال 2013 و در زمان ثبت نام هاشمی رفسنجانی دوباره پس از 8 سال صدارت احمدی نژاد بخوبی مشخص شد که ملّت ایران تصمیم خود را برای بازگشت از افراط و تندروی با قاطعیت گرفته است و راهی جز اعتدال را برای آینده خود قبول نخواهد کرد.

در همین زمان بود که شوک عجیبی از سوی شورای نگهبان با عدم احراز صلاحیت و باور نکردنی هاشمی رفسنجانی به مردم و نخبگان و حتی چهره های بزرگ مذهبی ایران وارد شد ولی بازهم این شخص هاشمی رفسنجانی بود که با ذکاوتی فوق العاده با این موضوع برخورد کرد و اجازه نداد تندروها از موضوع عدم احراز صلاحیتش مانعی برای گم شدن اعتدال خواهی مردم ایجاد کنند و برخوردهای رادیکال دوباره منجر به امنیتی شده فضای انتخابات شود.

در حالیکه قاطبه کارشناسان داخلی و بین المللی سیاسی بر این عقیده بودند که هاشمی رفسنجانی تنها گزینه برای نجات کشور از بحران و احیای  اصلاح طلبان است ، هاشمی رفسنجانی بخوبی توانست ابتدا وحدت کامل خود ، اعتدال گرایان و اصلاح طلبان را برقرار و سپس با نهایت درایت آن را بسوی روحانی هدایت کند و کار را بجایی برساند که اصولگرایان در نهایت ناباوری شاهد آن شدند که اصلاح طلبان با اجماع بر گفتمان اعتدال ،  دکتر روحانی را تایید کردند. این موضوع با طرح شعار کاندیدهاشمی ، کاندید اصلاح طلبان است بخوبی محقق شد و در میان مردم نیز این فرضیه جا افتاد که: رای به روحانی رای به هاشمی است .

روحانی در میان بیشتر سیاستمداران و گروههای سیاسی ایران بعنوان شخصیتی بسیار نزدیک به هاشمی رفسنجانی شناخته می شود تا جایی که حتی به به نوعی می گویند که روحانی انعکاسی از تصویر هاشمی است و روش و راهکار وی در مورد برنامه های هسته ای و کاهش تنش با کشور منطقه و غرب بخوبی حاکی از این موضوع است.

در خاتمه باید گفت روحانی کسی نیست جز هاشمی ...

منبع: الحیاۀ لبنان به نقل از انتخاب