در مقام مقایسه ، میزان اثربخشی و بازدهی سازمان های كشورهای در حال توسعه نسبت به سایر كشورهای پیشرفته در سطح نازلی است و این امر یكی از مشكلات تمامی كشورهای مذكور است. یكی از دلایل عمده آن ضعف تخصصی و یا عدم استفاده مؤثر از متخصصان است. در این كشورها از نیروی متخصص موجود به درستی و در جای خود استفاده نمی‌شود و رابطه گرایی جای خود را به شایسته سالاری داده است.
اما جوامع کنونی جهان برای عبور سریع از اقتصاد ناکارآمد سنتی می‌کوشند نیروی انسانی ماهر و متخصص را در متن و ساختار هر برنامه‌ای قرار دهند. مثال مشهور این موضوع همان کشور سوئیس و ژاپن است که از منابع طبیعی (نفت ، گاز ، زمین های کشاورزی مرغوب ، معادن و ... ) محروم اند اما این کشورها با قرار دادن نیروی متخصص و کارآمد در راس و محور برنامه‌های خود و توسعه برنامه‌های جدی برای خود ترویج اقتصادِ "دانایی‌محور" ، چندین دهه است که در نقطه‌ای ایستاده‌اند که هم‌اکنون از زمره کشورهای ثروتمند، پیشرفته و صنعتی قرار گرفته‌اند. روی دیگر این سکه کشورهایی هستند که نفت ،گاز، آهن و ... دارند اما سال به سال به دلیل رابطه گرایی و عدم استفاده از نیروهای ماهر و متخصص در حال فرو رفتن در ورطه تورم و توسعه نیافتگی هستند.
شایسته سالاری یكی از عوامل اساسی توانمندسازی دولت ها و ارتقای سطح دانش و تخصـص مدیران و گردانندگان هر كشور است. امروزه، انتصابات بر پایه اصول شــایـسـتــه ســالاری و عمـدتـاً از طـریـق آزمـون هـای تخصصی صورت می گیرد، اما هنوز هم تعداد مدیران توصیه شده و منصوبان غیرمتخصص چشمگیر است.
بدون تردید انتصاب افراد یا مدیران در مشاغل و مناصب خاص و گوناگون مستلزم ملاک ها و شاخص هایی است که آن شخص در هنگام تصدی باید از آن ها برخوردار بوده و سپس حین خدمت با تجارب و آموزش های خاص نیز همراه شود. این مسئله یکی از اصول اولیه و ارکان اساسی ساختار مدیریت سازمانی است زیرا برخورداری از شایستگی علاوه بر بهبود توسعه سازمان ها باعث ارتقای اعتماد و افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه و مردم خواهد شد.
اما متأسفانه در سال های اخیر شاهد موج و سونامی انتصاب افراد منتسب بوده ایم که گاهاً مردم و نخبگان و رسانه ها را با یک علامت سؤال و چالش مواجه می سازد که چرا رابطه گرایی جای شایسته سالاری را گرفته است؟
یک نمونه از این موارد ، انتصاب پسر مشاور فرهنگی و مطبوعاتی استاندار خوزستان به عنوان مدیر فرهنگی منطقه آزاد اروند است. چند روز پیش بهروز نشان ، فرزند دکتر خسرو نشان مشاور فرهنگی مقتدایی طی حکمی به عنوان مدیر فرهنگی منطقه آزاد اروند منصوب شد. فارغ از اینکه مدیریت جدید چه تخصصی داشته و پیش از این چه سمت ها و پست هایی دارا بوده این سوال مطرح می شود که آیا این انتصاب بر پایه رابطه گرایی ست یا شایسته سالاری؟
اهمیت پرداختن به این موضوع زمانی آشکار می شود که اگر انتصابات بر پایه رابطه شکل بگیرد در آینده ای نه چندان دور شاهد انتصاباتی بر مبنای برادرسالاری ، رفیق سالاری و .. به جای شایسته سالاری خواهیم بود....
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
